آیا تپش قلب شما نرمال است؟ راهنمای کامل تشخیص

تپش قلب نرمال مفهومی است که بسیاری از افراد بدون آن‌که به آن دقت کنند، از کنارش می‌گذرند. اما واقعاً ریتم نرمال قلب یعنی چه؟ آیا ضربان قلب شما در محدوده‌ای طبیعی قرار دارد یا نشانه‌ای پنهان از یک مشکل جدی‌تر است؟ بسیاری از مشکلات قلبی در مراحل اولیه خود را با تغییرات ظریف در ضربان قلب نشان می‌دهند، تغییراتی که اگر نادیده گرفته شوند، می‌توانند به عوارضی جدی مانند آریتمی، نارسایی قلبی یا حتی سکته قلبی منجر شوند.
ترس از ناشناخته‌ها گاهی از خود بیماری خطرناک‌تر است، اما خوشبختانه پیشرفت‌های علمی به ما این امکان را داده تا با بررسی دقیق نشانه‌ها، سلامت قلب خود را تضمین کنیم. در این مقاله، علاوه بر تشخیص دقیق ضربان قلب معمولی، روش‌های مؤثر درمان تپش قلب را نیز بررسی خواهیم کرد تا بتوانید با آگاهی کامل، گام‌هایی برای حفظ سلامت قلب‌تان بردارید.

منظور از تپش قلب طبیعی و غیرطبیعی چیست؟

تپش قلب طبیعی و تپش غیرطبیعی قلب هر دو به وضعیت و تعداد ضربان قلب اشاره دارند با این تفاوت که ریتم نرمال قلب کاملاً طبیعی است اما ضربان غیرنرمال قلب ممکن است خطرساز باشد. ضربان نرمال قلب به ضربان قلبی اشاره دارد که در محدوده طبیعی است و در حالت استراحت یا فعالیت‌های روزانه افزایش یا کاهش نمی‌یابد. در طرف دیگر، تپش غیرطبیعی قلب به وضعیتی اشاره دارد که ضربان قلب از محدوده نرمال خارج شود. این موضوع اگر بیش از حد برای ما اتفاق بیفتد نشان‌دهنده مشکلات قلبی و عروقی است که باید فوری برای درمان آن اقدام کنیم.
برای اکثر افراد، تپش قلب طبیعی در محدوده ۶۰ تا ۱۰۰ ضربه در دقیقه قرار دارد اما در برخی افراد ممکن است کمی بیشتر یا کمتر از این میزان باشد. تپش‌های قلب زمانی نگران‌کننده است که در حالت عادی بدن بالاتر از ۱۰۰ یا کمتر از ۶۰ باشد. در حقیقت، برخی از عوامل ممکن است برای لحظاتی تپش را غیرعادی کنند. برای مثال، انجام فعالیت بدنی یا بروز ترس و استرس ممکن است باعث تپش بالای قلب شوند. به‌طورکلی برای جواب به این سؤال که تپش قلب طبیعی چقدر است باید ابتدا با علائم زیر آشنایی داشته باشید.
تأخیر یا جا انداختم ضربان
در این حالت به طور ناگهانی قلب با تأخیر می‌تپد یا حتی ممکن است احساس کنید که قلب یک یا چند ضربان را از دست می‌دهد. ضربان قلب ممکن است به طور ناگهانی تأخیر در برخورداری از ضربان باشد یا ضربانی را از دست بدهد.
ضربان نامنظم قلب
در این حالت، ضربان نامنظم قلب بی‌قاعده و می‌شود. به‌عبارت‌دیگر، قلب دیگر بر اساس ریتم همیشگی خود نمی‌تپد و ممکن است تپش طولانی، کوتاه و به طور کل نامنظم باشد. این نوع تپش‌های قلب به‌احتمال خیلی زیاد ناشی از فیبریلاسیون بطنی یا دهلیزی است.
ضربان قلب سریع
در این حالت، ضربان قلب به شکل غیرعادی سریع است و به بیش از ۱۰۰ ضربه در دقیقه می‌رسد. این عارضه ممکن است علائم عارضه تاکی‌کاردی باشد که معمولاً به علت استرس، مصرف موارد محرک نظیر قهوه، حملات ترس و بیماری‌های مزمن دیگر رخ می‌دهد.
ضربان قلب ضعیف و کند
در این حالت، ضربان در قلب به طور غیرعادی کم می‌شود و در بعضی‌اوقات حتی به پایین‌تر از ۶۰ ضربه در دقیقه می‌رسد. این اتفاق نشان‌دهنده عارضه برادیکاردی است که ممکن است ناشی از مشکلات عروقی یا عضلات قلب باشد.

ضربان قلب طبیعی در نوزادان چقدر باید باشد؟

میزان ضربان نرمال قلب نوزادان در حالت طبیعی بیشتر از بزرگسالان است. در حالت استراحت، میزان ضربان در قلب نوزادان بین ۱۰۰ الی ۱۶۰ ضربه در دقیقه است. در حقیقت، قلب نوزاد خیلی بزرگ نیست و با افزایش فعالیت، ضربان در قلب او نیز افزایش پیدا می‌کند. الگوی ضربان نرمال قلب در نوزادان نیز به‌نوعی نامنظم است. به‌عبارت‌دیگر، ممکن است بین ضربان‌های قلب نوزاد، توقف‌های کوتاه وجود داشته باشد. نامنظم‌بودن ضربان قلب در نوزادان به این دلیل است که سیستم عصبی قلب آن‌ها هنوز به‌قدر کافی تکامل نیافته است.
ریتم ضربان در قلب نوزادان در بیشتر مواقع منظم و باثبات است. البته در برخی اوقات اگر تغذیه مناسب نباشد یا نوزاد در وضعیت خوبی قرار نداشته باشد، ممکن است به‌صورت موقت نامنظم شود. علاوه بر این، در زمان خواب، تنفس عمیق، گریه و زمان شیر خوردن ضربان در قلب ممکن است کاهش یا افزایش یابد. البته، این موضوع معمولاً موقتی است و بعد از گذشت زمان از بین می‌رود. اگرچه نامنظم شدن تپش در قلب نوزادان معمولاً طبیعی است اما زمانی که خیلی شدید (بیش از ۱۸۰ ضربه در دقیقه) یا خیلی کند (کمتر از ۸۰ ضربه در دقیقه) باشد باید به پزشک مراجعه کنید.

تپش‌های قلب در کودکان بالای ۱ سال باید چقدر باشد؟

تپش قلب نرمال در کودکان بستگی به سن و میزان فعالیت فیزیکی می‌تواند آنان دارد. به طور کلی، میزان ضربان در قلب کودکان در حالت استراحت باید بین ۷۰ تا ۱۲۰ ضربه در دقیقه باشد. با افزایش فعالیت و تحرک، ضربان در قلب کودکان ممکن است به طور موقتی افزایش یابد؛ این موضوع کاملاً طبیعی است و نیازی به نگرانی ندارد.
الگوی تپش قلب نرمال در کودکان معمولاً منظم است. به‌عبارت‌دیگر، هیچ توقف غیرعادی در ضربان قلب وجود ندارد و قلب بافاصله زمانی ثابت و منظم به کار خود ادامه می‌دهد. زمانی که الگوی ضربان نامنظم شود و توقف‌های طولانی بین هر تپش رخ دهد، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.
کودکان معمولاً فعالیت زیادی در طول روز انجام می‌دهند، بنابراین فراموش نکنید که در هنگام بازی و شیطنت ممکن است ضربان در قلب کودک بیشتر شود. این تغییر در ضربان قلب نشان‌دهنده سالم‌بودن قلب کودک بوده و کاملاً طبیعی است. علاوه بر این، عوامل دیگری نظیر تنفس عمیق، تغذیه، تغیر دمای محیط و وضعیت روحی کودکان ممکن است باعث تغییر موقت در تعداد ضربان قلب شوند.
یکی دیگر از نکاتی که باید به آن توجه داشته باشید، سن کودک دلبندتان است. به‌طورکلی، ضربان در قلب سنین کودکی بین ۷۰ تا ۱۲۰ در دقیقه است که با رشد و بزرگ‌شدن به ۶۰ الی ۱۰۰ تپش در دقیقه کاهش پیدا خواهد کرد. درصورتی‌که ضربان در قلب کودک به مدت طولانی نامنظم شده و بیشتر از ۱۵۰ یا کمتر از ۶۰ ضربه در دقیقه می‌شود، بهتر است به پزشک متخصص مراجعه کنید. این عارضه ممکن است با علائم دیگری نظیر تنگی نفس، سرگیجه و ضعف عمومی بدن کودک همراه باشد. بروز این علائم با یکدیگر ممکن است نشانه بیماری‌های قلبی در کودک باشد که نیاز به معاینات آزمایش‌ها تخصصی دارد.
فراموش نکنید که در برخی اوقات تپش غیرعادی قلب کودکان ناشی از عوامل خارجی نظیر استرس، هیجان و ترس است. در این شرایط سعی کنید کودکتان را در آغوش گرفته و او را آرام کنید. به‌محض این که محیط اطراف او آرام شود و کودک حس امنیت کند، تپش‌های قلب به حالت عادی برمی‌گردد.

تپش قلب طبیعی در ورزشکاران چقدر باید باشد؟

تپش قلب طبیعی یک ورزشکار باتوجه‌به عوامل متعددی از جمله سن، سطح فعالیت بدنی، تجربه ورزشی، ساختار فیزیکی و عوامل فیزیولوژیکی دیگر بستگی دارد. در حالت استراحت، تپش قلب نرمال در بزرگسالان عموماً بین ۶۰ تا ۱۰۰ ضربه در دقیقه است. با افزایش سطح فعالیت بدنی و تمرینات ورزشی، تپش در قلب ممکن است افزایش یابد. هنگامی که یک ورزشکار فعالیت بدنی انجام می‌دهد، تپش در قلب به طرز چشمگیری افزایش می‌یابد. این تپش بالای قلب نشان از عملکرد صحیح قلب و تلاش بدن برای تأمین اکسیژن ازدست‌رفته عضلات است. برای ورزشکاران حرفه‌ای و ورزشکارانی که سطح تمرینات بالایی دارند، تپش در قلب هنگام فعالیت می‌تواند بسیار بیشتر از ۱۰۰ ضربه در دقیقه باشد.
برای ارزیابی ضربان قلب در ورزشکاران، معیارهایی مانند ضربان حداکثری قلب (بیشترین تعداد ضربان قلب در اوج تمرینات)، ضربان در قلب استراحت (تعداد ضربان قلب پس از استراحت کامل)، ضربان قلب پس از تمرین (ضربان قلب در دقایق اولیه بعد از پایان تمرین) و ضربان قلب پس از ریکاوری در تمرین (تپش در قلب پس از انجام ریکاوری بعد از تمرین) استفاده می‌شود. در حقیقت، ضربان قلب ورزشکار در این چهار دوره اندازه‌گیری می‌شود تا سلامت قلب و سیستم عروقی او به طور کامل مورد ارزیابی قرار بگیرد.
ضربان قلب ورزشکاران باید با سطح فعالیت و تمرینات ورزشی آنها تناسب داشته باشد. به‌عبارت‌دیگر، ضربان قلب باید در محدوده‌ای بالاتر از زمان استراحت باشد.
برای برخی ورزشکاران حرفه‌ای که فشار زیادی به بدن وارد می‌شود، ضربان قلب ممکن است بسیار بالاتر از ۱۰۰ ضربه در دقیقه باشد اما برای بیشتر ورزشکاران، محدودة طبیعی تپش قلب در حین فعالیت بدنی بین ۸۰ تا ۹۰ ضربه در دقیقه است. برای محاسبه حداکثر ضربان قلب می‌توان از فرمول ۲۲۰ منهای سن ورزشکار استفاده کرد. توجه داشته باشید که این فرمول یک تخمین تقریبی ارائه می‌دهد و در برخی موارد ممکن است خطا داشته باشد.
تپش در قلب ورزشکاران تحت‌تأثیر عوامل متعددی قرار می‌گیرد و ممکن است در طول زمان تغییر کند. با تمرینات منظم ورزشی، قلب بهبود می‌یابد و عملکرد بهتری برای تأمین اکسیژن عضلات از خود نشان می‌دهد. به همین دلیل، بسیاری از ورزشکاران به‌مرورزمان تپش در قلب کمتری در حسن فعالیت یا استراحت را تجربه می‌کنند.
البته، عوامل دیگری نظیر سطح فعالیت فیزیکی، نوع و شدت تمرینات، شرایط آب‌وهوایی، میزان آب‌رسانی به بدن، سطح استرس و اضطراب، مصرف دارو و اختلالات عصبی بر تپش در قلب ورزشکاران تأثیر می‌گذارند. همچنین، برخی ورزشکاران دارای مشکلات قلبی ممکن است در حین انجام فعالیت‌های ورزشی دچار تپش قلب غیرنرمال شوند، بنابراین بهتر است تحت‌نظر پزشک قرار بگیرند.

تپش قلب نرمال در خانم ها چقدر باید باشد؟

تپش قلب نرمال در بزرگسالان به عوامل مختلی بستگی دارد ولی در اکثر مواقع تپش در قلب زنان با مردان تفاوتی ندارد. برای مثال در حالت استراحت، ضربان نرمال قلب در زنان ممکن است بین ۶۰ تا ۱۰۰ ضربه در دقیقه باشد که با افزایش سن کمی بیشتر می‌شود. علاوه بر این، در هنگام ورزش، ضربان قلب در زنان افزایش می‌یابد که نشان از سلامت قلب و عروق خونی در آنان است. معیارهایی مانند ضربان حداکثر قلب ، ضربان قلب استراحت، ضربان قلب پس از تمرین و ضربان قلب بازیابی نیز در ورزشکاران زنان استفاده می‌شود تا عملکرد قلبی آنان از چند جهت مورد بررسی قرار گیرد.
ضربان قلب زنان نیز باید با سطح فعالیت و تمرینات ورزشی تناسب داشته باشد. برای بیشتر زنان، محدوده طبیعی تپش قلب در حین فعالیت بدنی نیز بین ۶۰ تا ۸۵ ضربه در دقیقه است و درست همانند مردان باگذشت زمان و تجربه در ورزش از میزان ذکرشده کمتر خواهد شد. در حقیقت، ماهیچه‌های قلب ورزشکاران زن باگذشت چند سال قوی‌تر شده و برای همین در حالت استراحت یا فعالیت ورزشی تپش در قلب پایین‌تری را تجربه می‌کنند.
عواملی مانند سن، سطح تمرینات، نوع و شدت ورزش، عوامل هورمونی، شرایط آب‌وهوایی، میزان آب‌رسانی به بدن، سطح استرس و اضطراب، عوامل دارویی و تأثیرات سیستم عصبی می‌توانند بر تپش در قلب زنان تأثیرگذار باشند. توجه داشته باشید که این موارد ذکرشده برای ورزشکاران زن یا مرد به‌صورت یک قاعده کلی است. ازآنجایی‌که هر فرد شرایط متفاوتی دارد ممکن است تپش قلب در برخی از افراد، با آن چه که به‌صورت استاندارد از آن یاد می‌شود متفاوت باشد.

تپش قلب عادی در سالمندان چقدر است؟

ضربان نرمال قلب در سالمندان یک موضوع ثابت نیست و به عوامل متعددی بستگی دارد. به‌طورکلی، باگذشت زمان و ورود به دوران سالمندی، سیستم قلبی و عروقی تحت‌تأثیر تغییرات فیزیولوژیکی قرار می‌گیرد. این تغییرات شامل کاهش طبیعی توان قلب، کاهش تعداد سلول‌های قلبی، کاهش انعطاف‌پذیری عروق و کاهش عملکرد سیستم عصبی خودمختار در کنترل تپش در قلب می‌شود. علاوه بر این، عواملی مانند بیماری‌های قلبی، مشکلات عروقی، دیابت، فشارخون بالا، عوامل محیطی و سبک ناسالم نیز می‌توانند بر تپش قلب سالمندان تأثیرگذار باشند.
ضربان نرمال قلب در سالمندان در حالت استراحت ممکن است کمی بالاتر از تپش قلب در جوانان باشد. برای بزرگسالان بالای ۶۰ سال، تپش در قلب طبیعی در استراحت معمولاً بین ۶۰ تا ۱۰۰ ضربه در دقیقه است. این مقدار ممکن است باتوجه‌به عوامل محیطی و شرایط سلامتی سالمند متغیر باشد.
سالمندانی که ورزش می‌کنند معمولاً تپش در قلب بیشتری را تجربه می‌کنند. در حقیقت، نیاز به اکسیژن بدن یک فرد سالمند در مقایسه با یک جوان بسیار بیشتر است. ازآنجایی‌که توان قلب فرد سالمند کمتر از یک فرد جوان است، بنابراین قلب برای جبران اکسیژن ازدست‌رفته عضلات بدن نیاز دارد بیشتر به خود فشار بیاورد. به همین دلیل، سالمندانی که ورزش می‌کنند معمولاً تپش در قلب ۱۰۰ الی ۱۳۰ ضربه در دقیقه را تجربه می‌کنند. البته، این مقدار ضربان قلب ممکن است باتوجه‌به شرایط فیزیکی فرد یا سابقه ورزشی و متغیر باشد.
برای ارزیابی تپش در قلب سالمندان، معیارهای مختلفی استفاده می‌شود. این معیارها شامل ضربان حداکثر قلب، ضربان قلب در وضعیت استراحت، ضربان قلب پس از تمرین و ضربان قلب زمان ریکاوری می‌شود. ضربان حداکثر قلب در سالمندان معمولاً کمی کمتر از ضربان حداکثر قلب در جوانان است. تپش قلب در حالت استراحت نیز در سالمندان بین ۶۰ تا ۱۰۰ ضربه در دقیقه است و باتوجه‌به شرایط فیزیکی و سلامتی آنان ممکن است متغیر باشد.
ضربان قلب پس از تمرین نیز یک معیار مهم در ارزیابی تپش قلب طبیعی در سالمندان به شمار می‌رود. پس از تمرین، ضربان قلب سالمندان ممکن است بیشتر از ضربان قلب در حالت استراحت باشد. این موضوع نشان‌دهنده پاسخ قلب به یک فعالیت ورزشی است که معمولاً بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ ضربه در دقیقه برآورد می‌شود. ضربان قلب سالمندان معمولاً پس از تمرین ورزشی به‌سرعت به حالت عادی برمی‌گردد که نشان‌دهنده سلامت قلب و عروق خونی فرد است.

چه عواملی بر روی تپش قلب تاثیر می‌گذارند؟

تپش در قلب تحت‌تأثیر عوامل متعددی قرار می‌گیرد. این عوامل شامل اختلالات فیزیولوژیکی، سن، عوامل محیطی، مشکلات زیستی، عوامل روان‌شناختی و بروز مشکلات مربوط به‌سلامتی هستند. در ادامه این مقاله یک از عوامل تأثیرگذار بر تپش در قلب را به‌صورت خلاصه مورد بررسی قرار خواهیم داد.
سن
باگذشت زمان و ورود به دوران سالمندی، اعضای بدن از جمله قلب و عروق خونی مرتبط با آن تحت تاثیر افزایش سن قرار می‌گیرند. به‌طورکلی، قلب کمی کارآمدی خود را ازدست‌داده و توانش نیز کاهش می‌یابد. همان‌طور که در بخش بالا به آن اشاره کردیم، در سالمندان، تپش در قلب عادی ممکن است کمی بالاتر از جوانان باشد. این موضوع در حقیقت، یک واکنش طبیعی به فرایند پیری است و برای تمام افراد رخ می‌دهد.
فعالیت ورزشی
تمرینات ورزشی و فعالیت بدنی می‌توانند تأثیر قابل‌توجهی بر تپش قلب داشته باشند. در هنگام ورزش، قلب برای تأمین نیاز اندام‌های بدن به اکسیژن و عملکرد صحیح فرآیند خون‌رسانی، سرعت خود را افزایش می‌دهد. با افزایش فعالیت، تپش‌های قلب نیز افزایش می‌یابد و پس از پایان فعالیت، تپش‌های قلب به‌تدریج به حالت استراحت بازمی‌گردد.
استرس و اختلالات روان‌شناختی
استرس، اضطراب و وضعیت روحی فرد نیز می‌توانند بر تپش‌های قلب تأثیرگذار باشند. در شرایط استرس زیاد، قلب به علت فعال‌شدن سیستم عصبی خودمختار و ترشح هورمون‌های استرسی نظیر آدرنالین و کورتیزول، سرعت تپش خود را افزایش می‌دهد. تنش‌های عصبی و حملات ترس نیز می‌توانند باعث تپش بالای قلب شوند.
عوامل محیطی
مکان زندگی و شرایط محیطی نیز می‌توانند بر تپش‌های قلب تأثیرگذار باشند. برای مثال، دمای محیط، رطوبت هوا، ارتفاع از سطح دریا، شرایط نوری ناپایدار و صداهای بلند می‌توانند به ریتم ضربان قلب را به هم بریزند.
مصرف محرک‌ها
محرک‌ها می‌توانند تأثیر قابل‌توجهی بر تپش‌های قلب داشته باشند. این تأثیرات می‌توانند موقتی یا به‌صورت مزمن باشند که در هر دو صورت با کاهش یا تپش بالای قلب و تغییر الگوی ضربان همراه هستند. در ادامه به معرفی برخی از موارد تحریک‌کننده سیستم عصبی و عروقی می‌پردازیم و تاثیر هر کدام بر تپش طبیعی قلب را نیز مورد بررسی قرار خواهیم داد.
سیگار
مصرف سیگار می‌تواند تأثیر قابل‌توجهی بر تپش‌های قلب داشته باشد. ترکیبات موجود در دود سیگار می‌توانند باعث ضربان بالای قلب شده و عملکرد قلب را تحت‌تأثیر قرار دهند. مصرف سیگار همچنین باعث تنگی عروق و افزایش فشارخون شوند که عامل اصلی تپش بالای قلب به شمار می‌رود.
مصرف الکل
مصرف الکل نیز می‌تواند تأثیر منفی بر تپش‌های قلب داشته باشد. الکل باعث تپش بالای قلب و ایجاد نامنظمی در الگوی تپش‌های قلب می‌شود. علاوه بر این، مصرف الکل سیستم عصبی را تحریک کرده و باعث مشکلات عروقی می‌شود که از عوامل اصلی نقص در عملکرد قلب به شمار می‌روند.
مصرف قهوه و نوشیدنی‌های حاوی کافئین: مواد غذایی حاوی کافئین مانند قهوه، نوشیدنی‌های انرژی‌زا و برخی نوشیدنی‌های گازدار می‌توانند تپش‌های قلب را افزایش دهند. کافئین عملکرد سیستم عصبی مرکزی بدن را تحت‌تأثیر قرار داده و ریتم قلب را به می‌ریزد.
مصرف مواد مخدر: مصرف مواد مخدری مانند کوکائین و آمفتامین‌ها تأثیرات بسیار زیان‌باری بر تپش‌های قلب می‌گذارند. مصرف این مواد محرک عملکرد سیستم عروقی را به‌شدت تحت تاثیر قرار داده و خطر سکته قلبی را به شکل چشمگیری افزایش می‌دهند.

چه بیماری‌هایی ممکن است بر روی تپش قلب طبیعی تاثیر بگذارند؟

بیماری‌های عروقی
بیماری‌هایی نظیر درد قفسه سینه و حمله قلبی تاثیر منفی در تپش‌های قلب می‌گذارند. در این بیماری‌ها، عروقی که خون را به عضله قلب می‌رسانند، بسته یا تنگ می‌شوند که در نهایت منجر به کاهش جریان خون و کمبود اکسیژن در بافت‌های قلب خواهد شد. نیاز بیشتر قلب به اکسیژن تپش‌های قلب را به میزان زیادی افزایش می‌دهد.
فیبریلاسیون بطنی
این بیماری معمولاً باعث تپش نامنظم قلب و سریع می‌شود. در حقیقت، اگر به این عارضه دچار شوید، بطن‌های قلب بدون توجه به سیگنال مغز فعالیت می‌کند. به همین دلیل، ریتم ضربان قلب بی‌ثبات و ناهماهنگ می‌شود.
تاکی‌کاردی
در این بیماری، قلب با سرعت بسیار بالا و نامنظم تپش می‌کند. این وضعیت ممکن است به‌صورت موقتی یا مزمن در بدن رخ دهد. این عارضه بیشتر به علت استرس و بروز حملات ترس در بدن ایجاد می‌شود.
مشکلات دریچه قلب
افرادی که دچار اختلالات دریچه میترال قلب هستند، ضربان غیرعادی قلب را زیاد تجربه می‌کنند. این موضوع همچنین ممکن است باعث ایجاد درد در قفسه سینه و تنگی نفس شود.
بیماری‌های تیروئید
عملکرد نامنظم تیروئید (هیپوتیروئیدیسم یا هیپرتیروئیدیسم) می‌تواند تپش‌های قلب را تا حد بسیار زیادی تغیر دهد. به طور مثال، در بیماری پرکاری تیروئید، هورمون‌های تیروئیدی بیش از حد استاندارد تولید می‌شوند و همین موضوع تپش‌های قلب را نیز از حالت عادی خارج می‌کند.
داروها
مصرف برخی داروها نیز می‌تواند تپش‌های قلب را تحت‌تأثیر قرار دهد. مصرف برخی داروها ممکن است تپش‌های قلب را افزایش دهند، درحالی‌که داروهای دیگر وجود دارند که تپش‌های قلب را کند و آهسته می‌کنند. برخی از داروها نیز به‌صورت غیرمستقیم بر تپش‌های قلب تاثیر می‌گذارند. برای مثال، مصرف داروهای فشارخون، ضربان قلب را تا حد چشمگیری کاهش می‌دهد. بنابراین اگر داروی خاصی مصرف می‌کنید بهتر است آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
فشارخون
فشارخون و تپش‌های قلب با یکدیگر ارتباط مستقیم دارند. فشارخون نشان‌دهنده نیرویی است که خون بر دیواره‌های عروق وارد می‌کند، درحالی‌که تپش‌های قلب نشانگر تعداد ضربان قلب در واحد زمان است. همواره یک وضعیت نسبی و تعادل بین این دو فاکتور وجود دارد که اگر یکی از آن‌ها تغییر کند موجب به‌هم‌ریختن آن یکی نیز می‌شود. برای مثال، وقتی قلب به طور طبیعی و به‌خوبی عمل می‌کند، فشارخون و تپش‌های قلب ، هر دو در وضعیت عادی قرار دارند. اما درصورتی‌که فشارخون بیش از حد بالا یا پایین باشد، تپش‌های قلب نیز به همان میزان دچار تغییر می‌شود.
فشارخون بالا به عروق خونی فشار می‌آورد و همین موضوع باعث می‌شود که قلب نیز تحت‌فشار قرار بگیرد. این فشار اضافی ممکن است باعث تپش بالای قلب شود. به‌عبارت‌دیگر، قلب در پاسخ به افزایش فشارخون، با ضربان بالای قلب تلاش می‌کند تا خون را با توان بیشتری به اندام‌ها پمپاژ کند که همین امر ضربان قلب را دچار اختلال می‌کند.
همچنین، در مواردی که فشارخون بیش از حد پایین است، برای تأمین نیاز بدن به اکسیژن، قلب سعی می‌کند به‌سرعت بیشتری خون را به سمت اندام‌ها بفرستد که این موضوع ضربان قلب را افزایش خواهد داد.
به‌طورکلی، فشارخون بالا و پایین می‌تواند ضربان قلب را تحت‌تأثیر قرار دهد و تغییراتی در عملکرد قلب ایجاد کند. اما میزان تأثیر آن به عوامل مختلفی بستگی از جمله سن، سلامت عمومی و عوامل محیطی بستگی دارد همچنین، برخی افراد ممکن است در مقابل تغییرات فشارخون حساسیت بیشتری داشته باشند و کوچک‌ترین تغییر در فشارخون مشکلاتی برای تپش‌های قلب آن‌ها ایجاد کند.

سخن پایانی

تپش قلب نرمال شاید در نگاه اول بی‌اهمیت به نظر برسد، اما واقعیت این است که آگاهی از محدوده طبیعی ضربان قلب می‌تواند از بروز بسیاری از مشکلات جدی پیشگیری کند. تغییرات کوچک در ریتم قلب ممکن است در ابتدا نشانه‌ای خفیف باشند، اما با گذشت زمان می‌توانند به بیماری‌های جدی قلبی تبدیل شوند. آیا واقعاً می‌دانید تپش قلب شما در چه وضعیتی قرار دارد؟
توجه به سلامت قلب و تشخیص به‌موقع اختلالات، اولین قدم برای حفظ زندگی سالم است. حالا که می‌دانید ریتم نرمال قلب چقدر اهمیت دارد، شاید وقت آن رسیده باشد که بیشتر به این نشانه‌های حیاتی توجه کنید.
کلینیک ما با بهره‌گیری از بهترین متخصصان، آماده ارائه مشاوره و بررسی دقیق وضعیت قلب شماست. اگر به دنبال اطمینان از سلامت قلب خود یا درمان تپش قلب هستید، مراجعه به یک مرکز تخصصی می‌تواند آینده‌ای سالم‌تر برای شما رقم بزند. امروز بهترین زمان برای مراقبت از قلبتان است؛ اقدامی که ارزشمندترین دارایی شما یعنی زندگی را محافظت خواهد کرد.